W wielu zakładach przemysłowych stosuje się w intensywny sposób specjalistyczne maszyny. Trudna praca i znaczne obciążenia są również przewidziane dla wielu konstrukcji. Takie warunki mogą grozić poważnymi konsekwencjami. Może je wyeliminować regularnie prowadzona kontrola ich stanu technicznego. Jedną z nieinwazyjnych metod są badania magnetyczno-proszkowe. Dowiedz się, na czym one polegają i jaki jest ich przebieg!
Na czym polega metoda magnetyczno-proszkowa?
Badania magnetyczno-proszkowe są powierzchniową metodą badań nieniszczących. Jest to jeden z podstawowych i najpopularniejszych sposobów poszukiwania pól rozproszenia. Technika ta polega na wytworzeniu pola magnetycznego na badanej powierzchni. Aby zadziałała, badany detal musi być wytworzony z materiału ferromagnetycznego. Badana powierzchnia powinna być wcześniej przygotowana, tzn. oczyszczona z zanieczyszczeń takich jak kurz, rdza czy odpryski.
Analizowana płaszczyzna jest pokrywana proszkiem magnetycznym lub specjalną zawiesiną. Za pomocą cewki magnesującej, elektromagnesu jarzmowego bądź magnesu stałego jest wzbudzane pole magnetyczne. Jak wskazują specjaliści firmy LERG PET, w tym celu można również wykorzystać przepływ prądu stałego lub zmiennego. Wszystkie nieciągłości powierzchniowe lub podpowierzchniowe, które są zorientowane prostopadle w stosunku do linii pola magnetycznego, powodują rozproszenie tego pola i lokalną koncentrację proszku. Takie nieciągłości są efektem np. niezgodności spawalniczych.
Zastosowanie badania magnetyczno-proszkowego
Metoda ta cechuje się wysoką skutecznością. Umożliwia precyzyjne wykrycie wielu niezgodności na powierzchni. Badania magnetyczno-proszkowe pozwala również na zdiagnozowanie nieciągłości występujących pod badaną powierzchnią, jeśli znajdują się na głębokości kilku milimetrów. W tym drugim przypadku należy dodatkowo przeprowadzić badania czułości na wzorcach oraz próbkach kontrolnych. Wykrywa ona zatem pęknięcia, zakucia, naderwania, wtrącenia niemetaliczne, zawalcowania, łuski i inne ubytki oraz niezgodności, występujące na wyrobach przemysłowych.
Jest ona stosowana tam, gdzie analizowany materiał poddawany jest procesowi kucia, zginania, tłoczenia, spawania i szlifowania. Ma zatem znaczenie w przemyśle energetycznym, chemicznym oraz petrochemicznym, metalurgicznym, motoryzacyjnym i górniczym. Sprawdza się nią przede wszystkim spoiny, odlewy, zawory i ich komponenty. Jest odpowiednia dla zbadania stanu zbiorników ciśnieniowych i magazynowych oraz innych konstrukcji.
